به دنبال کلمه ای فارسی ام که بتواند این احساس را در خود خلاصه کند. کلمه ای شوخ و بازیگوش که بتواند شادی کودکانه ی یافتن دوباره ی اسباب بازی محبوب را تداعی کند. نشان دهنده ی هیجان ناشی از شناخت خود باشد و به سرزندگی تجربه ای عمیق و به یادماندنی که مدام تکرار می شود.
«پیداش تَدَم»!
این حس چون وجود خارجی ندارد برای همین برایش کلمه ای ساخته نشده هنوز...
شاید همان خوشحالی برایش کافی باشد...
! !
!
!
با علی موافقم !!! :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
وات؟
خدای من...... (من بچه که بودم در این جور مواقع اینو می گفتم) :دی